Pseudophasma rufipes
Nazwa łacińska: | Pseudophasma rufipes |
PSG: | 85 |
Aktywność: | Dzienna |
Rozmnażanie: | płciowe i partenogenetyczne |
Biotop: | np. Drzewa, Krzewy, Skały itp, xxx nad poziomem morza itp |
Temperatura °C: | W dzień XX°C, w nocy nie niżej niż YY°C |
Wilgotność powietrza %: | np. W dzień XX-ZZ%, w nocy nie niżej niż XX-VV%. |
Żywienie_odnosnik: | nie wybieraj nic |
Wydzielanie substancji chemicznej: | Nie |
Sposób składania jaj: | Zakopuje |
Trudność hodowli: | Łatwy w hodowli |
Występowanie - Peru
O gatunku - występuje w Peru, gdzie w 1906 roku odkrył go Redtenbacher, gatunek wyposażony w pięknie ubarwione skrzydła, zdolny do aktywnego lotu. Za głową dwie małe kryzy, które w razie niebezpieczeństwa wytwarzają białą ciecz o przykrym zapachu. W niewoli wszystkie populacje rozmnażają się partenogenetycznie, jednak uważa się, że samce występują na wolności.
Wygląd - samica mierzy 8cm długości, jest brązowo-czerwona, nogi do białych kolan są czarne, a za kolanami czerwone. Czułki długie w biało-czarne paski. Pierwsza para skrzydeł ma kształt małych piramid, których część jest czarna, a część czerwona, te kolorowe miejsca rozdziela biały pasek. Zabarwienie owada może być zmienne w zależności od otoczenia i oświetlenia. Druga para skrzydeł pokrywa cały odwłok, jest krwisto czerwona i umożliwia aktywny lot. Gdy skrzydła są złożone ich widoczna część jest pomarańczowo-czerwona z czarnym marmurkowaniem. Za głową dwie małe kryzy, które w razie niebezpieczeństwa wytwarzają białą ciecz o przykrym zapachu. Oczy są żółte.
Terrarium - pomieszczenie wybieramy w zależności od ilości hodowanych osobników. Dla kilku sztuk wystarczy terrarium średniej wielkości, lecz nie ma co ukrywać, oczywiście im większe tym lepsze. Większe terrarium ułatwia im poruszanie się, lot, a także sprzyja ich rozwojowi. Podłoże wysypujemy torfem lub włókniną kokosową utrzymującą wilgotność. Preferują dobrze wentylowane pomieszczenia o temp. rzędu 20-22°C z nie za wysoką wilgotnością wahającą się w granicach 40-60%. Całe terrarium dobrze jest spryskiwać wodą przynajmniej raz dziennie.
Rozmnażanie - w niewoli rozmnażają się przez partenogenezę, naukowcy wierzą, że na wolności płciowo. Samica składa jedno beczułkowate, chropowate, o nierównej powierzchni jajeczko dziennie. Wylęg następuje po 3-4 miesiącach w wilgotnym i dość ciepłym (około 24°C) otoczeniu. Dorosły owad żyje około 3 miesięcy. Cały rozwój trwa 5 miesięcy.
Pożywienie - przede wszystkim ligustr, można także podawać bez, czasami przyjmują też dziurawiec zwyczajny (Hypericum), bardzo rzadko jeżyna.
Opracowanie Łukasz Czok