Neohirasea maerens - Straszyk kolczasty

Odkrywca: Rok: Nie wymaga rejestracji

Nazwa łacińska:	Neohirasea maerens
PSG:	173
Nazwa polska:	Straszyk kolczasty
Aktywność:	Dzienna
Rozmnażanie:	płciowe i partenogenetyczne
Biotop:	np. Drzewa, Krzewy, Skały itp, xxx nad poziomem morza itp
Temperatura °C:	W dzień XX°C, w nocy nie niżej niż YY°C
Wilgotność powietrza %:	np. W dzień XX-ZZ%, w nocy nie niżej niż XX-VV%.
Żywienie_odnosnik:	nie wybieraj nic
Wydzielanie substancji chemicznej:	Nie
Sposób składania jaj:	Zakopuje
Trudność hodowli:	Łatwy w hodowli
Odnośnik do opisu:	Neohirasea maerens - Straszyk kolczasty

Opis gatunku:
Neohirasea maerens (Straszyk kolczasty) PSG 173

Pochodzenie

Wietnam, żyją na obrzeżach lasów i w krzaczastych zaroślach

Wielkość

Samce: 55- 65 mm Samice: 70- 85 mm

Wygląd, dymorfizm płciowy

Samce: Mniejsze od samic, o wiele drobniej zbudowane. Mają proporcjonalnie dłuższe odnóża. Cechą rozpoznawczą samca są występujące na odwłoku 3 pasy naprzemiennie jasno- żółty, brązowo-czarny, jasno-żółty, nogi natomiast są czarne. Pojawiają się one dopiero po wylince imaginalnej i wtedy można ze 100% pewnością określić płeć zwierzęcia. Samice: Większe i o wiele masywniejsze od samców. Zwłaszcza Imago posiada wydatnie gruby odwłok wypełniony jajami. Samice są jaśniejsze – szaro-kremowe z ciemnymi pasami po obu bokach odwłoka.

Żywienie

Jest stosunkowo proste, najlepszym pokarmem są liście malin i jeżyn które są łatwo dostępne. Znam przypadki kiedy straszyki były karmione liśćmi klonu i dębu i rozwijały się bardzo dobrze. Zimą możemy podawać trzykrotkę lub liście zimozielonych odmian jeżyn.

Pomieszczenie

Powinno być stosunkowo duże i przewiewne. Minimalne wymiary w których 2-3 pary  straszyków dojdzie do imaginalnej wylinki to 30x20x20cm. Utrzymujemy w nim temperaturę pokojową. Wilgotność w granicach 70-80% często powinno się spryskiwać ścianki oraz pokarm. Jako podłoże można stosować torf, wilgotną ligninę lub chusteczki higieniczne.

Rozmnażanie

Ogólnie: Rozmnażają się płciowo więc jeśli posiadamy przynajmniej parę po wylince imaginalnej możemy się spodziewać w każdej chwili kopulacji która trwa często wiele godzin. Około 1 - 2 tygodnie po niej następuje złożenie jaj. Jaja: ok. 1,3mm x 2,5 mm owalne szaro-brązowe z „guzikowatą” jasną plamą na jednym z boków. Przy składaniu są wyrzucane przez samicę na znaczne odległości więc w dużym pojemniku ich zbieranie może być kłopotliwe. Inkubacja: Powinna przebiegać w warunkach podwyższonej wilgotność, w temperaturze pokojowej. Możemy zbudować inkubator, zostawić jaja własnemu losowi lub przekładać je do pojemnika wyściełanego wilgotną ligniną lub chusteczkami higienicznymi. Po ok. 100-120 dniach wykluwają się młode straszyki. Larwy:Hodowla młodych nie odbiega od chowu dorosłych poza faktem że potrzebują one zwiększoną wilgotność w okresie linienia.

Uwagi

Mimo iż wyglądają na ociężałe i powolne w chwili zagrożenia potrafią szybko uciekać. Łączenie ich z innymi gatunkami jest możliwe jednak dość ryzykowne. W mojej hodowli gdy połączyłem Imago patyczaka indyjskiego z larwami (ok. l.4) Straszyka młode traciły nogi natomiast gdy Straszyki po imaginalnej wylince połączyłem z młodymi patyczakami były one zagryzane. Nie wystąpiły problemy gdy łączyłem imago obu gatunków. Należy więc łączyć je z owadami podobnej wielkości i na podobnym stadium rozwoju i tylko w wypadku gdy dysponujemy dla nich przestronnym pomieszczeniem i dużą ilością pokarmu.